Tokyo Lunch Box, Chicago

Kominn, störf hafin við annan dómstól og því nauðsynlegt að skreppa í "lönsj". Tokyo Lunch Box er lítill japanskur staður í miðborg Chicago. Stappfullur af japönskum viðskiptamönnum í hádeiginu, sem er alltaf góðs viti.

Snæddi Udon núðlur og kaliforniarúllur. Nokkuð gott og kostaði ca. 500 ikr.

The View, Lake Placid

Skruppum á skíði og þurftum auðvitað að borða. Útsýnið eins og staðurinn útleggst væntanlega á hinu ylkæra er staður sem ber nafn með réttu. Horfir yfir bakka Mirror Lake (systur vatn Lake Placid, NY) og fjallstinda þar í kring, í Adrondiack. 

Staðurinn er fine dining og farið var alla leið. Maturinn var góður, sérstaklega aðal og eftirréttir. Í aðal fékk ég steik en förunautur hörpuskel, bæði mjög gott. Vel þess virði, verð í sveitinni ekkert mikið lægra en á Manhattan en við máttum vel við þessu og nutum vel, gæti rétt eins hugsað mér að fara aftur. Væntanlega einhver besti veitingastaður á  þessum slóðum.

Livorno, B-burg

Við erum komin aftur á heimaslóðir. Nýjasti staðurinn í hverfinu var prufaður í gærkvöld, svo nýr að ekki er komið vínveitingaleyfi og varla búið að leggja á borð þegar við mættum. Ítalskur staður er sagt.

Átum eins og við gátum en maturinn var ekkert spes, næstum vondur. Hugmyndin að baki ekkert slæm, bara útfærslan. Hráskinku bakki pantaður í forrétt, þurrar undarleg samblanda og brauð sem með kom var slæmt. Minnumst ekki einu sinni að kex draslið sem kom á undan forréttinum sem amuse. Aðal tók ég flatböku, nei takk, ekki aftur. Aðrir fóru í lambalegg, risa stór of soðinn og bragðlaus og enn annar réttur var fettutcini pasta sem var aðeins meira en al dente, ósoðið. Í desert var reynd eplabaka með ís sem var köld og slöpp; tiramisu sem var rjómakennt og risastór með ógeðslega útlítandi sósu til hliðar og loks kom sæmileg súkkulaðihentukaka sem hafði verið örbylgjuhitið. 

Niðurstaðan: haldið ykkur heima og panta frekar dominos heldur en þetta.